väcka (język szwedzki)

wymowa:
​
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) budzić[1]
(1.2) wzbudzać, wywoływać[1]
odmiana:
(1.1-2) att väcka, väcker, väckte, väckt, väck!
przykłady:
(1.1) Kan du väcka mig, för jag vaknar nog inte själv. → Możesz mnie obudzić, bo sam się chyba nie obudzę.
składnia:
kolokacje:
(1.1) väckarklocka
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. väckning w
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) por. vakna
źródła:
  1. 1 2 Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.