uzda (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) jeźdz. zootechn. część uprzęży konia, muła lub osła; zob. też ogłowie w Wikipedii
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik uzda uzdy dopełniacz uzdy uzd celownik uździe uzdom biernik uzdę uzdy narzędnik uzdą uzdami miejscownik uździe uzdach wołacz uzdo uzdy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) ogłowie, kantar
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. uździenica ż, uzdeczka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bridle
- bułgarski: (1.1) юзда ż
- hiszpański: (1.1) brida ż
- kazachski: (1.1) жүген
- niemiecki: (1.1) Zaum m
- nowogrecki: (1.1) χαλινάρι n
- rosyjski: (1.1) узда ż
- wilamowski: (1.1) caum m
- włoski: (1.1) cavezza ż
- źródła:
uzda (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cugiel, uzda
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik uzda uzdy dopełniacz uzdy uzd celownik uzdě uzdám biernik uzdu uzdy wołacz uzdo uzdy miejscownik uzdě uzdách narzędnik uzdou uzdami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.