unir (język francuski)
- wymowa:
- IPA: /y.niʁ/
-
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) jednoczyć
- (1.2) łączyć
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) séparer
- (1.2) séparer
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. union ż, unionisme m, unioniste m ż
- czas. unifier, réunir
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. unire[1]
- uwagi:
- źródła:
unir (język hiszpański)
- wymowa:
- IPA: [ũ.ˈniɾ]
-
- znaczenia:
czasownik przechodni
- (1.1) jednoczyć
- (1.2) łączyć
- odmiana:
- (1.1-2) koniugacja III: czasownik regularny
- przykłady:
- (1.1) Hay que unir estas dos piezas con pegamento. → Należy złączyć obie te części klejem.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- juntar
- antonimy:
- separar
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- zaim. uno
- przym. uno, unido
- rzecz. unión ż
- licz. uno
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. unire
- uwagi:
- źródła:
unir (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
unir (język portugalski)
- wymowa:
- IPA: /u.ˈniɾ/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: u•nir
- znaczenia:
czasownik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.