ucho środkowe (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈuxɔ ɕrɔtˈkɔvɛ], AS: [uχo śrotkove], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
-
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj nijaki
- (1.1) anat. część ucha, w której znajdują się kosteczki słuchowe i trąbka Eustachiusza; zob. też ucho środkowe w Wikipedii
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Pęknięcie rękojeści młoteczka to rzadkie urazowe uszkodzenie ucha środkowego.
- (1.1) Narząd słuchu człowieka składa się z trzech zasadniczych części: ucha zewnętrznego, ucha środkowego i ucha wewnętrznego, przy czym kowadełko znajduje się w uchu środkowym.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) ucho
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) middle ear
- duński: (1.1) mellemøre n
- francuski: (1.1) oreille moyenne ż
- hiszpański: (1.1) oído medio m
- łaciński: (1.1) auris media
- niemiecki: (1.1) Mittelohr n
- norweski (bokmål): (1.1) mellomøre n
- nowogrecki: (1.1) μέσο αυτί n
- węgierski: (1.1) középfül
- włoski: (1.1) orecchio medio m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.