tylda (język polski)
~
tylda (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈtɨlda], AS: [tylda]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) typogr. znak w tekście w postaci poziomego wężyka, którym zastępuje się opuszczony dla oszczędności miejsca wyraz lub jego część[1]
- (1.2) typogr. znak diakrytyczny w postaci poziomego wężyka stawianego nad literą[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tylda tyldy dopełniacz tyldy tyld celownik tyldzie tyldom biernik tyldę tyldy narzędnik tyldą tyldami miejscownik tyldzie tyldach wołacz tyldo tyldy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zob. też tylda w Wikipedii
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) tilde; (1.2) tilde
- bułgarski: (1.1) тилда ż; (1.2) тилда ż
- duński: (1.1) tilde w; (1.2) tilde w
- esperanto: (1.1) tildo; (1.2) tildo
- kornijski: (1.1) ughverk tylda m; (1.2) ughverk tylda m
- niemiecki: (1.1) Tilde ż; (1.2) Tilde ż
- nowogrecki: (1.1) περισπωμένη ż; (1.2) περισπωμένη ż
- ukraiński: (1.1) тильда ż; (1.2) тильда ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.