turečtina (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) jęz. język turecki
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik turečtina turečtiny dopełniacz turečtiny turečtin celownik turečtině turečtinám biernik turečtinu turečtiny wołacz turečtino turečtiny miejscownik turečtině turečtinách narzędnik turečtinou turečtinami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Turecko, Turek, Turkyně
- przym. turecký
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
turečtina (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) jęz. język turecki[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik turečtina turečtiny dopełniacz turečtiny turečtín celownik turečtine turečtinám biernik turečtinu turečtiny miejscownik turečtine turečtinách narzędnik turečtinou turečtinami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) osmanská turečtina
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Turecko n, Turek m, Turkyňa ż, Turecká ż
- przym. turecký
- przysł. turecky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hasło „turečtina” w: Pravidlá slovenského pravopisu, red. M. Považaj, Veda, Bratysława 2013 (wydanie IV), ISBN 978-80-224-1331-2.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.