trzechsetny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ṭʃɛxˈsɛtnɨ], AS: [ṭšeχsetny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.
- znaczenia:
przymiotnik odliczebnikowy[1]
- (1.1) od 300
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik trzechsetny trzechsetna trzechsetne trzechsetni trzechsetne dopełniacz trzechsetnego trzechsetnej trzechsetnego trzechsetnych celownik trzechsetnemu trzechsetnej trzechsetnemu trzechsetnym biernik trzechsetnego trzechsetny trzechsetną trzechsetne trzechsetnych trzechsetne narzędnik trzechsetnym trzechsetną trzechsetnym trzechsetnymi miejscownik trzechsetnym trzechsetnej trzechsetnym trzechsetnych wołacz trzechsetny trzechsetna trzechsetne trzechsetni trzechsetne nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) W kioskach ukazał się trzechsetny numer miesięcznika "Co w trawie piszczy".
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) trzechsetna rocznica
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- licz. trzysta
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- W tradycyjnej terminologii wyraz był nazywany liczebnikiem porządkowym[2], za traktowaniem go jako przymiotnik przemawia m.in. fakt, że odmienia się przez przypadki, liczby i rodzaje.
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: 300
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑
Hasło „liczebnik porządkowy” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.