trzebnicki (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) odnoszący się do Trzebnicy, związany z Trzebnicą
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik trzebnicki trzebnicka trzebnickie trzebniccy trzebnickie dopełniacz trzebnickiego trzebnickiej trzebnickiego trzebnickich celownik trzebnickiemu trzebnickiej trzebnickiemu trzebnickim biernik trzebnickiego trzebnicki trzebnicką trzebnickie trzebnickich trzebnickie narzędnik trzebnickim trzebnicką trzebnickim trzebnickimi miejscownik trzebnickim trzebnickiej trzebnickim trzebnickich wołacz trzebnicki trzebnicka trzebnickie trzebniccy trzebnickie nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Herb powiatu trzebnickiego przedstawia czarnego półorła.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) powiat trzebnicki • trzebnicki klasztor • trzebnickie liceum
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Trzebnica ż, trzebniczanin m, trzebniczanka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. Trzebnica + -ski
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.