trekking (język polski)

trekking (1.1)

wymowa:

‹treking›, IPA: [ˈtrɛcĩŋk], AS: [treḱĩŋk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• -nk- 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) forma turystyki (pieszej lub rowerowej) uprawiana w trudnych warunkach; zob. też trekking w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	trekking
dopełniacz	trekkingu
celownik	trekkingowi
biernik	trekking
narzędnik	trekkingiem
miejscownik	trekkingu
wołacz	trekkingu

przykłady:

(1.1) Rozpoczynam przygodę z trekkingiem, planuję weekendowe wycieczki, najpierw po Kaszubach, może gdzieś dalej, plus wakacje w górach. (z Internetu)

składnia:

kolokacje:

(1.1) uprawiać trekking • buty/sprzęt do trekkingu

synonimy:

(1.1) treking

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. treking

przym. trekkingowy, trekingowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. trekking

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) trek, trekking

źródła: