trójpłatowiec (język polski)
startujący trójpłatowiec (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌtrujpwaˈtɔvʲjɛʦ̑], AS: [trui ̯pu̯atovʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) lotn. zob. trójpłat
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik trójpłatowiec trójpłatowce dopełniacz trójpłatowca trójpłatowców celownik trójpłatowcowi trójpłatowcom biernik trójpłatowiec trójpłatowce narzędnik trójpłatowcem trójpłatowcami miejscownik trójpłatowcu trójpłatowcach wołacz trójpłatowcu trójpłatowce - przykłady:
- (1.1) Na pokazie będzie można zobaczyć trójpłatowce sprzed prawie stu lat.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. trzypłatowiec m, trójpłat m
- przym. trójpłatowy, trzypłatowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- zobacz listę tłumaczeń w haśle: trójpłat
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.