tower (język angielski)
rzeczownik
- (1.1) archit. wieża
czasownik
- (2.1) górować (nad), wznosić się nad czymś
- odmiana:
- (1) lp tower; lm towers
- (2) tower, towered, towered, towers, towering
- przykłady:
- (1.1) The tower of that church is really high. → Wieża tego kościoła jest faktycznie wysoka.
- (2.1) The teacher towered above him. → Nauczyciel górował nad nim wzrostem.
- składnia:
- (2.1) tower above sth
- kolokacje:
- (1.1) Leaning Tower of Pisa → krzywa wieża w Pizie
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- Tower of Babel
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.