tiul (język polski)

tiul (1.1)
tiule (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) włók. tkana z trzech nitek, bardzo lekka, przejrzysta tkanina bawełniana, jedwabna lub nylonowa; zob. też tiul w Wikipedii

wykrzyknik

(2.1) onomatopeja naśladująca głos ptaka
odmiana:
(1.1)
(2.1) nieodm.
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) tkanina
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. tiulowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) franc. tulle < franc. Tulle, miasto w środkowej Francji
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) tulle
  • arabski: (1.1) تل m
  • baskijski: (1.1) tul
  • bułgarski: (1.1) тюл m
  • czeski: (1.1) tyl m
  • esperanto: (1.1) tulo
  • estoński: (1.1) tüll
  • fiński: (1.1) tylli
  • francuski: (1.1) tulle m
  • hiszpański: (1.1) tul m
  • interlingua: (1.1) tulle
  • islandzki: (1.1) tjull n
  • niderlandzki: (1.1) tule
  • niemiecki: (1.1) Tüll m
  • norweski (bokmål): (1.1) tyll
  • nowogrecki: (1.1) τούλι n
  • rosyjski: (1.1) тюль m
  • szwedzki: (1.1) tyll n/w
  • ukraiński: (1.1) тюль m
  • węgierski: (1.1) tüll
  • włoski: (1.1) tulle m
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.