tetrachlorometan (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌtɛtraxlɔrɔ̃ˈmɛtãn], AS: [tetraχlorõmetãn], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) chem. związek organiczny, bezbarwna, trująca ciecz, mająca słodkawy zapach, stosowana jako rozpuszczalnik oraz w gaśnicach; zob. też tetrachlorometan w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik tetrachlorometan tetrachlorometany dopełniacz tetrachlorometanu tetrachlorometanów celownik tetrachlorometanowi tetrachlorometanom biernik tetrachlorometan tetrachlorometany narzędnik tetrachlorometanem tetrachlorometanami miejscownik tetrachlorometanie tetrachlorometanach wołacz tetrachlorometanie tetrachlorometany - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) tetrachlorek węgla, pot. tetra, daw. czterochlorek węgla, czterochlorometan
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) tetrachloromethane, carbon tetrachloride
- szwedzki: (1.1) koltetraklorid w, tetraklormetan, perklormetan, tetra
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.