tarva (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) przest. wymagać, potrzebować^[1]

czasownik czynno-bierny (deponens) tarvas

(2.1) przest. należy, trzeba^[2][3]

odmiana:

(1.1) att tarva, tarvar, tarvade, tarvat, tarva!, pres. part. tarvande, perf. part. -

(2.1) att tarvas, tarvas, tarvades, tarvats, -!, pres. part. -, perf. part. -

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) något tarvar en förklaring → coś wymaga wyjaśnienia

(2.1) det tarvas en förklaring → należy się wyjaśnienie

synonimy:

(1.1) behöva, fordra, erfordra, kräva

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tarv, tarvande

przym. tarvlig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: