fordra (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) wymagać (np. posłuszeństwa), domagać się, żądać^[1]

(1.2) wymagać (np. opieki), potrzebować^[1]

czasownik czynno-bierny (deponens) fordras

(2.1) być wymaganym, być koniecznym^[2]

odmiana:

(1) att fordra, fordrar, fordrade, fordrat, fordra!, pres. part. fordrande, perf. part. fordrad

(2.1) att fordras, fordras, fordrades, fordrats, fordras!, pres. part. -, perf. part. -

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kräva, begära, erfordra, yrka, påkalla, propsa, pocka

(1.2) behöva, tarva

(2.1) behövas, krävas

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) rzecz. fordran, fordrande, fordring

czas. befordra, erfordra

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

nie mylić z: fördra → wytrzymywać

źródła: