tandlæge (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) dentysta, stomatolog

odmiana:

(1.1) en tandlæge, tandlægen, tandlæger, tandlægerne

przykłady:

(1.1) Heidi hylede af smerte hos tandlægen. → Heidi wyła z bólu u dentysty.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) odontolog

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

duń. tand + læge

uwagi:

źródła: