superkontynent (język polski)
superkontynent (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌsupɛrkɔ̃nˈtɨ̃nɛ̃nt], AS: [superkõntỹnẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) geol. masa lądu składająca się z więcej niż jednego współczesnego kontynentu; zob. też superkontynent w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik superkontynent superkontynenty dopełniacz superkontynentu superkontynentów celownik superkontynentowi superkontynentom biernik superkontynent superkontynenty narzędnik superkontynentem superkontynentami miejscownik superkontynencie superkontynentach wołacz superkontynencie superkontynenty - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kontynent mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) supercontinent
- baskijski: (1.1) superkontinente
- duński: (1.1) superkontinent n
- francuski: (1.1) supercontinent m
- hiszpański: (1.1) supercontinente m
- nowogrecki: (1.1) υπερήπειρος ż
- rosyjski: (1.1) су́перконтине́нт m
- włoski: (1.1) supercontinente m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.