stringo (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) ściągać, ścisnąć, zaciskać (np. węzeł)[1]
- (1.2) wyciągnąć, dobywać (o mieczu, broni)[1]
- (1.3) zrywać, obrywać (owoce, liście)[1]
- (1.4) zadrasnąć, musnąć, zranić[1]
- (1.5) wzruszyć[2]
- odmiana:
- (1) stringō, stringere, strinxī, strictum (koniugacja III)
- przykłady:
- (1.3) Olea ubi nigra erit, stringito.[3] → Zrywaj oliwki, kiedy będą czarne.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. strictura ż
- przym. strictus
- przysł. stricte, strictim
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- praindoeur. *streyg- → głaskać, ścinać, sztywnieć
- źródłosłów dla alb. shtrëngoj, ang. strain, ang. stress, ang. strict, ang. stringent, arum. stringu, arum. strindziri, dalmatyński strengar, franc. étreindre, franko-prowansalski ètrendre, friu. strenzi, friu. strengi, galic. estrinxir, hiszp. estreñir, hiszp. estringir, istr. strenzo, katal. estrènyer, neap. strenge, piemoncki strenze, port. estringir, prow. estrénher, prow. estrénger, rum. strânge, rum. strângere, sardyński istringhere, sardyński istringi, sardyński stringiri,st.franc. estreindre, sycyl. strìnciri, wenec. strenxer, wenec. strenzar, wenec. strenzer, wenec. strenxar, wł. stringere
- uwagi:
- źródła:
- 1 2 3 4 Hasło „stringo” w: Słownik łacińsko-polski, red. nauk. Józef Korpanty, t. 2, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-7195-302-X, s. 771.
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 645.
- ↑ Kato Starszy, De agri cultura, 65
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.