stricte (język polski)

wymowa:

‹strikte›, IPA: [ˈstrʲiktɛ], AS: [strʹikte], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

przysłówek

(1.1) w sposób ścisły, dokładnie

odmiana:

przykłady:

(1.1) Działalność naszej partii nie jest stricte polityczna.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ściśle

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. stricte

uwagi:

(1.1) Poprawne jest sformułowanie sensu stricto albo stricte, ale nie sensu stricte.

tłumaczenia:

źródła:

stricte (interlingua)

wymowa:

strikte

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ścisły, precyzyjny

(1.2) wąski (mający niewielką szerokość)

(1.3) ciasny (np. o ubraniu)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. stricto, strictessa, strictura

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

stricte (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

przysłówek

(1.1) pokrótce, pobieżnie^[1]

(1.2) ściśle, dokładnie, dosłownie

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) Voc. sg. m od: strictus

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) strictim

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. strictura ż

czas. stringo

przym. strictus

przysł. strictim

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. strictus → ścisły, zwięzły

uwagi:

źródła: