strid (język szwedzki)

wymowa:

(1.1) ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) walka^[1]

przymiotnik

(2.1) (o strumieniu cieczy lub przenośnie, np. wiadomości) rwący, wartki^[1]

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) tryb rozkazujący (imperativ) od strida

odmiana:

(1.1) lp en strid, striden lm strider, striderna

(2.1) strid, stritt, strida

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(2.1) en strid flod → rwąca rzeka • en strid ström av nyheter → wartki strumień wiadomości • gråta strida tårar → płakać rzewnymi łzami

synonimy:

(1.1) kamp

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) slag, batalj, krig, krigståg, fejd, holmgång, drabbning, sammandrabbning, kraftmätning, dust, skärmytsling, tvekamp, envig, duell, tornering, riddarspel

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) czas. strida

(1.1) przym. stridig, motstridig, påstridig, stridbar

związki frazeologiczne:

(1.1) złożenie rzeczownikowe stridsanda, stridsberedskap, stridsflygare, stridsflygplan, stridsfråga, stridsgas, stridshandske, stridshumör, stridskamrat, stridslycka, stridsmedel, stridsrobot, stridsrop, stridsskrift, stridsspets, stridstupp, stridsvagn, stridsvapen, stridsvimmel, stridsyxa, stridsåtgärd, stridsäpple, stridsövning • eldstrid, gatustrid, luftstrid, närstrid

(1.1) fraza rzeczownikowa en strid om ord • strid på kniven

(1.1) złożenie przymiotnikowe stridsduglig, stridslysten

etymologia:

uwagi:

źródła: