stodoła (język polski)
stodoła (1.1)
- wymowa:
- IPA: [stɔˈdɔwa], AS: [stodou̯a]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) archit. roln. budynek gospodarczy do przechowywania plonów w stanie suchym np. siano, zboże itp.
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik stodoła stodoły dopełniacz stodoły stodół celownik stodole stodołom biernik stodołę stodoły narzędnik stodołą stodołami miejscownik stodole stodołach wołacz stodoło stodoły - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) przest. gumno
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1) klepisko, sąsiek
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. stodółka ż
- związki frazeologiczne:
- przysłowie: gdy w styczniu mrozy i śniegi, będą stodoły po brzegi, gdy styczeń mrozów nie daje, prowadzi nieurodzaje
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) barn
- białoruski: (1.1) адрына ż
- czeski: (1.1) stodola ż
- esperanto: (1.1) garbejo
- fiński: (1.1) lato
- hiszpański: (1.1) granero m (do przechowywania ziarna), pajar m (do przechowywania słomy), henil m (do przechowywania siana)
- jidysz: (1.1) שײַער
- niemiecki: (1.1) Scheune ż
- rosyjski: (1.1) сарай
- słowacki: (1.1) stodola ż
- ukraiński: (1.1) стодола ż, сарай m
- wilamowski: (1.1) sioun ż, siaojn ż, śoün ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.