staroindyjski (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌstarɔjĩnˈdɨjsʲci], AS: [staroi ̯ĩndyi ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• epenteza i ̯ • akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) używany, powstały, dziejący się w dawnych Indiach; pochodzący, wywodzący się z dawnych Indii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik staroindyjski staroindyjska staroindyjskie staroindyjscy staroindyjskie dopełniacz staroindyjskiego staroindyjskiej staroindyjskiego staroindyjskich celownik staroindyjskiemu staroindyjskiej staroindyjskiemu staroindyjskim biernik staroindyjskiego staroindyjski staroindyjską staroindyjskie staroindyjskich staroindyjskie narzędnik staroindyjskim staroindyjską staroindyjskim staroindyjskimi miejscownik staroindyjskim staroindyjskiej staroindyjskim staroindyjskich wołacz staroindyjski staroindyjska staroindyjskie staroindyjscy staroindyjskie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) старажытнаіндыйскі
- rosyjski: (1.1) древнеиндийский
- słowacki: (1.1) staroindický
- szwedzki: (1.1) fornindisk
- ukraiński: (1.1) древньоінді́йський
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.