sponiewierać (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌspɔ̃ɲɛˈvʲjɛraʨ̑], AS: [spõńevʹi ̯erać], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.i  j 
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) książk. bardzo kogoś upokorzyć, znieważyć
(1.2) książk. sprawić, że ktoś lub coś jest w bardzo złym stanie, kondycji; zmaltretować, zniszczyć

czasownik zwrotny sponiewierać się

(2.1) pot. upić się do nieprzytomności, doprowadzić się pijaństwem do złego stanu
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(2.1) Ale Maniek się wczoraj sponiewierał, ciekawe, jak trafił do domu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sponiewieranie n, poniewierka ż
czas. poniewierać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.