spadkodawca (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌspatkɔˈdafʦ̑a], AS: [spatkodafca], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) praw. osoba pozostawiająca spadek
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik spadkodawca spadkodawcy dopełniacz spadkodawcy spadkodawców celownik spadkodawcy spadkodawcom biernik spadkodawcę spadkodawców narzędnik spadkodawcą spadkodawcami miejscownik spadkodawcy spadkodawcach wołacz spadkodawco spadkodawcy - przykłady:
- (1.1) Z chwilą śmierci spadkodawcy następuje otwarcie spadku.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) testator
- antonimy:
- (1.1) dziedzic, spadkobierca, sukcesor
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- forma żeńska spadkodawczyni ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.