skowyt (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przerywane, żałosne wycie psa lubrzadziejinnego zwierzęcia[1]
(1.2) cichy, żałosny jęk człowieka[1]
(1.3) inny, podobny odgłos[1]
odmiana:
(1.1-3) blm,
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. skowytanie n, skowyczenie n, zaskowyczenie n, zaskowytanie n
czas. skowyczeć ndk., skowytać ndk., zaskowyczeć dk., zaskowytać dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „skowyt” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.