skakun (język polski)
skakun (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) zool. pająk z rodziny skakunowatych (Salticidae[1])
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik skakun skakuny dopełniacz skakuna skakunów celownik skakunowi skakunom biernik skakuna skakuny narzędnik skakunem skakunami miejscownik skakunie skakunach wołacz skakunie skakuny - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) skaczel
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pająk
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. skakunowate nmos lm, skakanie n, skakanka ż, skoczek m, skaczel m, skocznia ż
- czas. skakać ndk.
- przym. skakunowy, skakunowaty, skokowy, skony
- przysł. skocznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. skakać + -un; od sposobu polowania – pająki te przeważnie nie tkają sieci, lecz chwytają swoją ofiarę skacząc na nią
- uwagi:
- tłumaczenia:
- czeski: (1.1) skákavka ż
- źródła:
- ↑
Hasło „Salticidae” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.