semiotyka (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) filoz. log. dział logiki badający znaki; zob. też semiotyka (logika) w Wikipedii
(1.2) filoz. tradycja intelektualno-badawcza, w której głównym przedmiotem zainteresowań jest znak; zob. też semiologia (tradycja intelektualna) w Wikipedii
(1.3) jęz. dział językoznawstwa badający systemy znakowe; zob. też semiotyka (językoznawstwo) w Wikipedii
(1.4) med. dział medycyny zajmujący się objawami chorób

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. i B. lp od: semiotyk
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) semiologia, semantyka
(1.2) semiologia
(1.3) semiologia, ogólna teoria znaków
(1.4) symptomatologia
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
(1.1) logika
(1.2) filozofia
(1.3) językoznawstwo
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. semiotyk m
przym. semiotyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-4) łac. semiotica < gr. σημειωτικός < gr. σημεῖονznak
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.