segregator (język polski)
segregatory (1.2)
- wymowa:
- IPA: [ˌsɛɡrɛˈɡatɔr], AS: [segregator], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) biur. pojemnik lub mebel z wieloma szufladkami lub przegródkami ułatwiający przechowywanie i przeszukiwanie dokumentów bądź innych przedmiotów; zob. też segregator w Wikipedii
- (1.2) biur. teka służąca do archiwizowania i porządkowania pism urzędowych; zob. też segregator biurowy w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik segregator segregatory dopełniacz segregatora segregatorów celownik segregatorowi segregatorom biernik segregator segregatory narzędnik segregatorem segregatorami miejscownik segregatorze segregatorach wołacz segregatorze segregatory - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) segregator biurowy
- synonimy:
- (1.2) segregator biurowy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. segregować ndk., posegregować dk.
- rzecz. segregowanie n, segregacja ż, posegregowanie n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) filing cabinet, file cabinet; (1.2) ring binder, binder
- czeski: (1.1) šanon m
- kaszubski: (1.1) segregatór m, zortownik m; (1.2) segregatór m, zortownik m
- niemiecki: (1.2) Ordner m
- rosyjski: (1.2) папка ż
- włoski: (1.1) casellario m, faldone m, schedario m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.