sadło (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈsadwɔ], AS: [sadu̯o]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) zwierzęca tkanka tłuszczowa
- (1.2) przen. pot. tkanka tłuszczowa człowieka
- (1.3) daw. słonina
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sadło sadła dopełniacz sadła sadeł celownik sadłu sadłom biernik sadło sadła narzędnik sadłem sadłami miejscownik sadle sadłach wołacz sadle sadła - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. sadełko n
- przym. sadłowaty
- związki frazeologiczne:
- obrosnąć w sadło / obrastać w sadło • nie dla psa kiełbasa, nie dla kota sadło • nie przybędzie sadła z cudzej sławy jadła • wie kot czyje sadło zjadł • zalać sadła za skórę / zalać gorącego sadła za skórę
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: słonina
- białoruski: (1.1) сала n
- kaszubski: (1.1) sadło n
- łaciński: (1.1) arvina ż; (1.3) arvina ż
- szwedzki: (1.1) späck n
- ukraiński: (1.1) сало n
- wilamowski: (1.1) śmar n, šmār n, śmaor n
- źródła:
sadło (język kaszubski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.