słuchowisko (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌswuxɔˈvʲiskɔ], AS: [su̯uχovʹisko], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) dramat radiowy, forma operująca specyficznie radiowymi środkami wyrazu: dialogiem, efektami akustycznymi, muzyką itp.; także: audycja radiowa, w czasie której nadawany jest utwór dramatyczny; zob. też słuchowisko w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik słuchowisko słuchowiska dopełniacz słuchowiska słuchowisk celownik słuchowisku słuchowiskom biernik słuchowisko słuchowiska narzędnik słuchowiskiem słuchowiskami miejscownik słuchowisku słuchowiskach wołacz słuchowisko słuchowiska - przykłady:
- (1.1) Wczoraj na trójce było ciekawe słuchowisko dla dzieci.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. słuchać
- rzecz. słuchacz m, słuchaczka ż, słuch m, słuchanie n
- przym. słuchowy, słuchowiskowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) radio play
- białoruski: (1.1) радыёспектакль m, радыёп’еса ż
- bułgarski: (1.1) радиопиеса ż
- kaszubski: (1.1) słëchawiszcze n
- rosyjski: (1.1) радиопередача ż, радиопостановка ż
- węgierski: (1.1) hangjáték
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.