słomiany ogień (język polski)
- wymowa:
- IPA: [swɔ̃ˈmʲjãnɨ ˈɔɟɛ̇̃ɲ], AS: [su̯õmʹi ̯ãny oǵė̃ń], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• i → j
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) krótkotrwałe uczucie, entuzjazm, emocja; szybko pojawiający się entuzjazm, który równie prędko mija
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Wielkolud mylił się jednak, euforia trwała nader krótko, zgasła, niby słomiany ogień, stłumiona przekleństwami i groźnymi spojrzeniami sceptyków[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) słomiany zapał
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
- tłumaczenia:
- japoński: (1.1) 竜頭蛇尾
- włoski: (1.1) fuoco di paglia
- źródła:
- ↑ Andrzej Sapkowski, Narrenturm, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.