rycina (język polski)
rycina (1.1)
rycina (1.2)
- wymowa:
- IPA: [rɨˈʨ̑ĩna], AS: [ryćĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) szt. druk. ilustracja w książce, dawniej wykonywana ręcznie technikami graficznymi
- (1.2) szt. druk. każda odbitka graficzna z matrycy lub płyta wykonywana dowolną techniką np. stalorytu lub miedziorytu; zob. też rycina w Wikipedii
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rycina ryciny dopełniacz ryciny rycin celownik rycinie rycinom biernik rycinę ryciny narzędnik ryciną rycinami miejscownik rycinie rycinach wołacz rycino ryciny - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) skr. ryc.
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rycie n, rytownik m, ryt m
- czas. ryć ndk., zryć dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) print; (1.2) print
- duński: (1.2) gravure w
- francuski: (1.1) gravure ż
- interlingua: (1.1) gravure
- niderlandzki: (1.1) gravure ż
- rosyjski: (1.1) гравюра ż
- słowacki: (1.1) rytina ż; (1.2) rytina ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.