roztargniony (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌrɔstarʲɟˈɲɔ̃nɨ], AS: [rostarʹǵńõny], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieuważny, charakteryzujący się nieuwagą, roztargnieniem; taki, który nie może się skoncentrować
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Laura była tak roztargniona, że nie słyszała kilkakrotnie powtarzającego się dzwonka telefonu.
składnia:
kolokacje:
(1.1) roztargniony wzrok • roztargnione myśli
synonimy:
(1.1) rozproszony, roztrzepany; gw. (Śląsk Cieszyński) spyrczany
antonimy:
(1.1) uważny, czujny, skoncentrowany, uporządkowany
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. roztargnienie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
por. rozkojarzony
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.