rozmach (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈrɔzmax], AS: [rozmaχ]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zamaszysty ruch
- (1.2) dynamika w działaniu, polot w dziełach
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rozmach rozmachy dopełniacz rozmachu rozmachów celownik rozmachowi rozmachom biernik rozmach rozmachy narzędnik rozmachem rozmachami miejscownik rozmachu rozmachach wołacz rozmachu rozmachy - przykłady:
- (1.1) Wziął rozmach i rzucił.
- (1.2) Odwach zbudowano z rozmachem: był to wysoki, ceglany budynek.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wziąć / brać rozmach
- (1.2) z rozmachem
- synonimy:
- (1.2) energia, prężność, dynamika
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rozmachiwanie n
- czas. rozmachiwać, machać
- przym. rozmachliwy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) impetus (1.2) panache, breadth
- arabski: (1.1) دافع ,زخم (1.2) دفعة
- francuski: (1.2) impulsion, incitation
- hiszpański: (1.1) impulso m, ímpetu m
- ukraiński: (1.1) розмах m; (1.2) розмах m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.