rozbiórka (język polski)
.jpg.webp)
rozbiórka (1.1)
- wymowa:
- IPA: [rɔzˈbʲjurka], AS: [rozbʹi ̯urka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) czynność demontażu budynku
- (1.2) pot. czynność demontażu maszyn
- (1.3) środ. rozbiór mięsa
- (1.4) poligr. odwrotna czynność składania zecerskiego[1]
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rozbiórka rozbiórki dopełniacz rozbiórki rozbiórek celownik rozbiórce rozbiórkom biernik rozbiórkę rozbiórki narzędnik rozbiórką rozbiórkami miejscownik rozbiórce rozbiórkach wołacz rozbiórko rozbiórki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rozbieranka ż, rozbiór m, rozbieranie n, rozebranie n, zbiórka ż
- czas. zebrać, zbierać, rozbierać ndk., rozebrać dk.
- przym. rozbiórkowy, rozbiorowy, rozbiorczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) eraisketa, eraispen
- duński: (1.1) nedrivning w
- hiszpański: (1.1) demolición ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.