rozświetlać (język polski)

słońce rozświetla (1.1) chmurę
wymowa:
IPA: [rɔɕˈːfʲjɛtlaʨ̑], AS: [ro•śfʹi ̯etlać], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.gemin.i  j 
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. rozświetlić)

(1.1) czynić jaśniejszym

czasownik zwrotny rozświetlać się

(2.1) stać się samemu jaśniejszym, widniejszym
odmiana:
(1.1) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) W windzie brakowało żarówki i śmierdziało. Jechali w ciemności, rozświetlanej przez chwilę na piętrach[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) puder rozświetlający
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rozświetlanie n, rozświetlenie n, światło n, świecenie n
czas. rozświetlić dk., świecić ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zbigniew Kruszyński, Na lądach i morzach : opisy i opowiadania, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.