ribelle (język włoski)
- wymowa:
- IPA: /ri.'bɛl.le/
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) zbuntowany
- (1.2) buntowniczy, hardy, krnąbry
rzeczownik, rodzaj męski
rzeczownik, rodzaj żeński
- (3.1) buntowniczka, rebeliantka
- odmiana:
- (1.1-2) lp ribelle m ż; lm ribelli m ż
- (2.1) lp ribelle; lm ribelli
- (3.1) lp ribelle; lm ribelli
- przykłady:
- (1.2) Tu qual Icaro ribelle sormontar brami le stelle.[1] → Niczym buntowniczy Ikar pragniesz przewyższyć gwiazdy.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) dissidente, sovvertitore, eversivo, irriducibile, rivoluzionario
- (1.2) contumace, indocile, indisciplinato, insofferente, fazioso, insubordinato
- (2.1) insorto, rivoltoso, agitatore, sedizioso
- antonimy:
- (1.1) pacificatore
- (1.2) docile, obbediente, remissivo
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ribellamento m, ribellione ż, ribellismo m, ribellista m ż
- czas. ribellare
- przym. ribellante, ribellista, ribellistico
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. rebellis < łac. rebellare
- uwagi:
- przestarzała pisownia: rebelle, rebello, ribello, rubello
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.