docile (język angielski)

wymowa:
bryt. (RP) IPA: /ˈdəʊ.sail/ lub /ˈdɒ.saɪl/, SAMPA: /'d@UsaIl/
amer. IPA: /ˈdɑː.səl/ lub /ˈdɑː.saɪl/
wymowa amerykańska
wymowa australijska
wymowa amerykańska
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) potulny, łagodny, posłuszny, uległy
(1.2) pojętny
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. docility
przysł. docilely
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

docile (język francuski)

wymowa:
IPA: [dɔ.sil] ​
​ ​
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) uległy, posłuszny, zdyscyplinowany
odmiana:
(1.1) lp docile m ż; lm dociles m ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) indocile
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. docilité ż
przysł. docilement
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

docile (interlingua)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) uległy, posłuszny, zdyscyplinowany
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.