contumace (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) krnąbrny, nieposłuszny
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
contumace (język włoski)
- wymowa:
- IPA: /kon.tu.'ma.ʧe/
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) książk. krnąbrny, nieposłuszny
rzeczownik, rodzaj męski
- (2.1) praw. pozwany nie stawiający się przed sądem
rzeczownik, rodzaj żeński
- (3.1) praw. pozwana nie stawiająca się przed sądem
- odmiana:
- (1.1) lp contumace m ż; lm contumaci m ż
- (2.1) lp contumace; lm contumaci
- (3.1) lp contumace; lm contumaci
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) ribelle, disobbediente, riluttante
- antonimy:
- (1.1) obbediente
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. contumacia ż
- przym. contumaciale
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. contŭmax, -acis
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.