restytucja (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przywrócenie czemuś dawnego stanu
(1.2) ekol. przywrócenie gatunku zagrożonego wyginięciem
(1.3) praw. zwrot skonfiskowanego mienia
(1.4) psych. dążenie do przeproszenia osoby za wyrządzoną krzywdę, aby obniżyć poczucie winy
(1.5) konserwat. odtworzenie zabytku połączone z wbudowaniem oryginalnych, zachowanych elementów we właściwe im miejsca
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. restytuowanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zob. też restytucja w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.