wyginięcie (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od wyginąć
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik wyginięcie dopełniacz wyginięcia celownik wyginięciu biernik wyginięcie narzędnik wyginięciem miejscownik wyginięciu wołacz wyginięcie - przykłady:
- (1.1) Dzikie psy dingo (ich przodkowie zostali sprowadzeni do Australii przez człowieka) doprowadziły do wyginięcia wilka workowatego.[1]
- (1.1) Trzeba chronić zagrożone wyginięciem gatunki.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) wymarcie, zginięcie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. wyginąć dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. wyginąć + -ęcie
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) extinction
- włoski: (1.1) estinzione ż
- źródła:
- ↑ Waldemar Lewiński, Jan Prokop, Jacek Balerstet, Teresa Borowska, Teraz Biologia Gimnazjum 5: edycja 2013.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.