reemigracja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌrɛɛ̃mʲiˈɡraʦ̑ʲja], AS: [reẽmʹigracʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) powrót z emigracji do ojczyzny (kraju swego pochodzenia)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik reemigracja reemigracje dopełniacz reemigracji reemigracji / przest. reemigracyj[1] celownik reemigracji reemigracjom biernik reemigrację reemigracje narzędnik reemigracją reemigracjami miejscownik reemigracji reemigracjach wołacz reemigracjo reemigracje - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) repatriacja
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. reemigrant m, reemigrantka ż, reemigrowanie n
- czas. reemigrować ndk.
- przym. reemigracyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) рээміграцыя ż
- źródła:
- ↑
Hasło „reemigracja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.