randagio (język włoski)
- wymowa:
- IPA: /ran.ˈda.d͡ʒo/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: ran•da•gio
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) bezpański, wałęsający się
- (1.2) przen. kłębiący się[1]
rzeczownik, rodzaj męski
- (2.1) bezdomny, tułacz
- odmiana:
- (1) lp randagio m, randagia ż; lm randagi m, randagie lub randage ż
- (2) lp randagio; lm randagi
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) un cane randagio → bezpański pies
- (1.2) pensieri randagi → kłębiące się myśli
- synonimy:
- (1.1) girovago, ramingo, vagabondo, vagante; książk. errabondo, errante, erratico; poet. pellegrino; przen. nomade
- antonimy:
- (1.1) casalingo, fermo, sedentario, stabile, stanziale
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. randagia ż, randagismo m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- wł. randa (prawdop.)[2]
- uwagi:
- źródła:
- ↑ www.grandidizionari.it
- ↑ Hasło „randagio” w: treccani.it.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.