puścić się pędem (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpuɕʨ̑iʨ̑‿ɕɛ ˈpɛ̃ndɛ̃m], AS: [puśćić‿śe pẽndẽm], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• denazal.• asynch. ę • zestr. akc.

​

znaczenia:

fraza czasownikowa

(1.1) pobiec, podbiec gdzieś bardzo szybko i gwałtownie; pędzić, gnać gdzieś

odmiana:

(1.1) zob. puścić się, „pędem” nieodm.

przykłady:

(1.1) (…) jakaś kobieta rozpoznała Valentina i wykrzynęła jego nazwisko. W przeciągu zaledwie kilku sekund wyzwoliło to zbiorowy amok, a wszystkie przedstawicielki płci pięknej znajdujące się w zasięgu słuchu puściły się pędem w jego kierunku.^[1]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne

tłumaczenia:

źródła: