płeć piękna (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈpwɛʨ̑ ˈpʲjɛ̃ŋkna], AS: [pu̯eć pʹi ̯ẽŋkna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • i → j
-
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński
- (1.1) peryfr. kobiety
- odmiana:
- (1.1) związek zgody,
przypadek liczba pojedyncza mianownik płeć piękna dopełniacz płci pięknej celownik płci pięknej biernik płeć piękną narzędnik płcią piękną miejscownik płci pięknej wołacz płci piękna - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) słaba płeć, przest. płeć nadobna
- antonimy:
- (1.1) płeć brzydka
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) fair sex, gentle sex
- białoruski: (1.1) прыгожы пол m, чароўны пол m
- francuski: (1.1) beau sexe m
- hiszpański: (1.1) bello sexo m
- nowogrecki: (1.1) ωραίο φύλο n
- rosyjski: (1.1) прекрасный пол m
- włoski: (1.1) bel sesso m, gentil sesso m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.