przywodziciel (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) daw. przywódca
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przywodziciel przywodziciele dopełniacz przywodziciela przywodzicieli celownik przywodzicielowi przywodzicielom biernik przywodziciel / pot. przywodziciela[1] przywodziciele narzędnik przywodzicielem przywodzicielami miejscownik przywodzicielu przywodzicielach wołacz przywodzicielu przywodziciele - (2.1)[2]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przywodziciel przywodziciele dopełniacz przywodziciela przywodzicieli celownik przywodzicielowi przywodzicielom biernik przywodziciela przywodzicieli narzędnik przywodzicielem przywodzicielami miejscownik przywodzicielu przywodzicielach wołacz przywodzicielu przywodziciele - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) mięsień przywodziciel długi • mięsień przywodziciel wielki • mięsień przywodziciel krótki • mięsień przywodziciel kciuka
- synonimy:
- (1.1) adduktor
- antonimy:
- (1.1) odwodziciel, abduktor
- hiperonimy:
- (1.1) mięsień
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.1)
- rzecz. przywodzenie n, przywiedzenie n
- czas. przywodzić ndk., przywieść dk.
- (2.1)
- rzecz. przywódca m, przywództwo n
- czas. przewodzić ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: adduktor
- źródła:
- ↑
Hasło „przywodziciel” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ Hasło „przywodziciel” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.