przekór (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przest. przekora[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Łudzić się nie ma co; cała arystokracya przekorem stoi do Piemontu.[2] (sic!)
składnia:
kolokacje:
(1.1) na przekórz przekorem • stać przekorem
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przekora ż, przekorność ż
przym. przekorny
przysł. przekornie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) współcześnie wyłącznie w wyrażeniu „na przekór
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: przekora
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „przekór” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. „Gazeta Lwowska”, 1861, s. 869
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.