prym (język polski)
- wymowa:
- IPA: [prɨ̃m], AS: [prỹm], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) pierwsze miejsce, pierwszeństwo
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik prym prymy dopełniacz prymu prymów celownik prymowi prymom biernik prym prymy narzędnik prymem prymami miejscownik prymie prymach wołacz prymie prymy - przykłady:
- (1.1) Jan wiedzie prym na salonach.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wieść prym
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. prymula ż, prymulka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. primus
- uwagi:
- tłumaczenia:
- łaciński: (1.1) primus
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.