potocznie (język polski)

wymowa:

IPA: [pɔˈtɔʧ̑ʲɲɛ], AS: [potočʹńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• -ni… ​

znaczenia:

przysłówek

(1.1) jęz. w sposób codzienny, powszechny, nieformalny, swobodny

(1.2) książk. w sposób codzienny, popularny, obiegowy, niefachowy

odmiana:

(1.1) st. wyższy bardziej potocznie; st. najwyższy najbardziej potocznie

przykłady:

(1.1) Bezpieczniki instalacji elektrycznej w mieszkaniu potocznie nazywa się korkami.

składnia:

kolokacje:

(1.1) mówić / wypowiadać się potocznie

synonimy:

(1.1) prosto; pospolicie; gwarowo; w sposób codzienny, powszechny / nieformalny / swobodny; skrót pot.

antonimy:

(1.1) literacko, elokwentnie, wyszukanie

(1.2) naukowo, fachowo, profesjonalnie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. potoczny

rzecz. potocyzacja ż, potoczność ż, potocyzm mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) od pol. toczyć się; według Andrzeja Bańkowskiego słowo pojawiło się jako przekład z francuskiego w XVIII w.^[1]

uwagi:

(1.1) odnosi się wyłącznie do wypowiedzi

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) colloquially
• czeski: (1.1) hovorově; (1.2) běžně
• francuski: (1.1) couramment
• hiszpański: (1.1) comúnmente
• niemiecki: (1.1) umgangssprachlich
• nowogrecki: (1.1) συνήθως, γενικά

źródła: