policzyć (język polski)

wymowa:
IPA: [pɔˈlʲiʧ̑ɨʨ̑], AS: [polʹičyć], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. liczyć)

(1.1) sprawdzić, ile czegoś jest, dodając do siebie poszczególne jednostki[1]
(1.2) wymienić kolejno liczby[2]
(1.3) pot. określić pewną cenę za coś[2]
(1.4) daw. uznać za coś, zaliczyć do czegoś[2]

czasownik zwrotny dokonany policzyć się (ndk. liczyć się)

(2.1) sprawdzić liczbę osób wewnątrz grupy
(2.2) załatwić z kimś porachunki
(2.3) ustalić wzajemne zobowiązania pieniężne
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. liczba ż, liczenie n, liczydło n, liczebnik m, licznik m, rozliczenie n, liczebność ż, liczność ż, obliczenie n, zliczenie n, liczbówka ż, policzenie n, zliczanie n
czas. liczyć, odliczyć, odliczać, wyliczyć, wyliczać, zliczyć, zliczać, naliczyć, naliczać, rozliczyć, rozliczać, obliczyć, obliczać
przym. policzalny, liczebnikowy, liczebny, liczny, liczbowy, obliczeniowy
związki frazeologiczne:
można policzyć na palcach jednej ręki
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: liczyć
źródła:
  1. Hasło „policzyć” w: SJP.pl.
  2. 1 2 3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „policzyć” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.